የሴቶች ማስታወሻ ደብተሮች

2024 ደራሲ ደራሲ: James Gerald | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 14:00

ያኔ የማስታወሻ ደብተሬን ለምን ጣልኩት? አሁንም ለዚህ እራሴን ይቅር ማለት አልችልም። በሠርጉ ዋዜማ እና ወደ አዲስ አፓርታማ በመዛወር ፣ በክፍሌ ወለል ላይ ቁጭ ብዬ በወረቀት እና በማስታወሻ ደብተሮች ውስጥ አልፌ ወደ አዲሱ ሕይወቴ ከእኔ ጋር የማልወስደውን ሁሉ ወደ ባልዲው ውስጥ ጣልኩ። እዚያም ቡናማ ሽፋን ውስጥ የማስታወሻ ደብተር በረረ ፣ እኔ በመጨረሻው ጊዜ ቅጠል አድርጌ ጮክ ብዬ ዴልሪየም ብዬ ጠራሁት።

የሴቶች ማስታወሻ ደብተሮች ብዙ አስደሳች ነገሮችን ይዘዋል። አሁን ይዘቱን ለማስታወስ እየሞከርኩ ነው። በርካታ ፎቶግራፎቼ በሽፋኑ ውስጠኛ ክፍል ላይ ተለጥፈዋል። ከመካከላቸው በአንዱ እኔ ፣ እኔ የ 13 ዓመቷ ወፍራም ልጅ በመዋኛ ልብስ ለብሳ በባህር ዳርቻ ላይ ቆሜአለሁ። በእጆቼ ውስጥ የባድሚንተን ራኬቶች ፣ በራሴ ላይ የማሽከርከሪያ መኪና አለኝ። ከዚህ በታች ፊርማ በእርሳስ ውስጥ አለ - “እንደ ገና እንደዚህ እሆናለሁ?” ቀጣዩ በ 16 ዓመቴ ፣ ቀጠን ያለ ፣ ደከመኝ ያለ ፎቶ ነው። ደካማ የማየት ችሎታ ያለው ሰው ፣ አንቀጾችን እና ቃላትን የሚያይ ፣ ግን ያለ መነጽር ፊደሎችን መለየት የማይችል ሰው ፣ የማስታወሻውን አጠቃላይ እይታ አስታውሳለሁ ፣ ግን እዚያ የተፃፈውን በትክክል ማየት አልችልም። አዎን ፣ የማይረባ እና የማይረባ ነገር ነበር። ስለ ወንዶች ፣ ወንዶች እና ብዙ ወንዶች። እኔ እና ጓደኛዬ በየቀኑ ወደ “አደባባይ” (በከተማው መሃል ወደሚገኝ የፓርቲ ቦታ) ወጥተን ክበቦችን ፣ በትክክል በትክክል ፣ አደባባዮቹን እንዴት እንደቆረጥን። ያዩት ሰው ፣ ሰላምታ የሰጡት ፣ ያሾፉበት ፣ ያፌዙበት ሰው። ሁሉም ነገር በዝርዝር። በማስታወሻ ደብተር መካከል የሆነ ቦታ ፣ የመጀመሪያዬ ሁሉን የሚበላ እና የማይረሳ ፍቅር ይታያል። እና ከዚያ የንቃተ ህሊና ፍሰት ሄደ - ሥርዓተ ነጥብ ምልክቶች ፣ አቢይ ፊደሎች ፣ አንቀጾች ፣ መጀመሪያ እና መጨረሻ ሳይኖራቸው ሀሳቦች። ስሙ ሺ ጊዜ ተደግሟል። መቶ ጊዜ - ስሙ። በውኃ ድምፅ አልቅbed በመታጠቢያ ቤት ውስጥ የተፃፈ ፣ ጥቂት ገጾች ያሉት የደበዘዘ ቀለም ፣ በውሃ እና በእንባ ተረጭተዋል። በመከራ መግለጫዎች መካከል ፣ የት እንደሄድን ፣ ማን እንዳየነው ፣ ምን እንደለበስን ፣ ምን እንደ ተናገረ ፣ ምን እንደመለስኩ የሚያስጨንቁ ማስታወሻዎች እንደገና ይታያሉ። ስለ ትምህርት ቤት አንድ ቃል አይደለም። ለፍቅር ጥማት። ትንሽ የማይረባ ነገር። ከድንግልና ጋር የመለያየት ፍላጎት ፣ ምንም የደህንነት ደንቦችን ሳይጠብቁ ብዙም ሳይቆይ ተገነዘቡ። በ “መዥገሪያው” (“አሁን እኔ ሴት ነኝ”) እርካታ እና በሂደቱ በራሱ ቅር። የማስታወሻ ደብተሩ ፣ እስከማስታውሰው ድረስ ፣ በማጠቃለያ ያበቃል። ከድንግልናዋ ተለያየች ፣ ከትምህርት ቤት ተመረቀች ፣ ዩኒቨርሲቲ ገባች ፣ በበጋ ውስጥ ብዙ ኪሎግራምን አጣች እና በክረምት ብዙ ኪሎ አገኘች ፣ የህይወት ልምድን አገኘች እና አሁን ለአዋቂነት ሙሉ በሙሉ ዝግጁ እንደሆንኩ ይሰማኛል።

ለራሷ በጣም ያደገች የምትመስል አንዲት ትንሽ ልጅ በራእይ ሀሳቦች-መገለጦች ይህንን ማስታወሻ ደብተር በመጣሌ ለምን አዝናለሁ? ለምን በድንገት አስፈለገኝ? ምናልባትም ከብዙ ዓመታት በኋላ ለ 16 ዓመቷ ሴት ልጁን ለማሳየት ይችል ዘንድ። ግን ዋናው ነገር ማስታወሻዎን እራስዎ በዚያ ቅጽበት ማንበብ ነው። ለመረዳት - አሁን በጭንቅላቷ ውስጥ ያለው ፣ ያኔ የነበረኝ ተመሳሳይ ነው! ያስታውሱ ፣ እንደ ቀላል ይውሰዱ እና ከአዋቂ ልጅዎ የማይቻለውን አይጠይቁ!

የሴቶች ማስታወሻ ደብተር - የሀዘን እና የሀዘን ማስታወሻ ደብተር

ብዙዎቻችን በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ ሳለን ማስታወሻ ደብተሮችን እንጽፋለን። ብዙዎች ብዕር ያነሳሉ ወይም የቁልፍ ሰሌዳውን ለማንኳኳት በመጥፎ ስሜት ፣ ሀዘን ፣ የጥቅም ማጣት ስሜት ፣ ዋጋ ቢስ በሆኑ ጊዜያት ብቻ። ማስታወሻ ደብተር በዚህ መንገድ ብቻ ከጻፉ ፣ እና ከዚያ እንደገና ካነበቡት ፣ ምንም ጥሩ ነገር አይመጣም። መጥፎ ስሜቱ እየጠነከረ ይሄዳል ፣ እና እንደገና አስጸያፊ ስሜት ይሰማዎታል ፣ ምንም እንኳን ምናልባት በዚህ ውስጥ ልዩ የማሶሺያዊ ደስታ ያገኛሉ። ግን እንደዚህ ያሉ መዝገቦችን መጣል የለብዎትም።እስኪያድጉ ድረስ እና ለራስ ከፍ ያለ ግምትዎን እስኪያጠናክሩ ድረስ እስኪዋሹ ድረስ ይዋሹ። ከዚያ እነሱን እንደገና ማንበብ በእውነት አስደሳች ይሆናል። ማስታወሻ ደብተር-አንድ ሰው በየቀኑ ማስታወሻ ደብተር ይጽፋል። እንደ አንድ ደንብ ፣ ይህ የሚከናወነው ታማኝ ጓደኛ በሚፈልጉ ሰዎች ነው። ብዙውን ጊዜ ነፍሳቸውን የሚያፈስ ማንም የላቸውም ፣ ማንም የማይረዳቸው ይመስላቸዋል ፣ እና ስለሆነም ከራሳቸው ነፀብራቅ-ማስታወሻ ደብተር ጋር ይነጋገራሉ እና ይመክራሉ። ወይም ይህ የሚከናወነው ያዩትን እና የሰሙትን ሁሉ በወረቀት ላይ ማፍሰስ በሚያስፈልጋቸው የስነ -ፅሁፍ አስተሳሰብ ሰዎች ነው ፣ ስለሆነም በኋላ ላይ ልብ ወለድ ሥራን ለመጻፍ ማስታወሻዎቻቸውን ይጠቀሙ።

የፍላሽ ማስታወሻ ደብተር

አንዳንዶች ነፃ ደቂቃ በሚኖርበት ጊዜ ከጊዜ ወደ ጊዜ የሴቶች ማስታወሻ ደብተሮችን ይጽፋሉ ፣ ከዚያ ግቤቶቹ ብቻ ከህይወት ሸራ እንደተነጠቁ ቁርጥራጮች ብቻ የሚያሳዝኑ እና ወጥነት የሌላቸው ይሆናሉ። እንዲህ ዓይነቱ ማስታወሻ ደብተር በቀስታ ይፃፋል እና በወር አንድ ወይም ሁለት ጊዜ በግብዓቶች ይሞላል ፣ ግን ከአሥር ዓመት በኋላ ፣ እንደገና ሲያነቡ ፣ ያለፈው ጊዜዎ የደስታ ፣ አሰልቺ እና ዕጣ ፈንታ ቅጽበታዊ ምስል ከዓይኖችዎ ፊት ይነሳል ፣ ይህም እንደገና አይደገምም።

የሴት ልጅ ማስታወሻ ደብተር

ስሙ ራሱ ይናገራል። እያንዳንዱ ልጃገረድ ማለት ይቻላል እንደዚህ ያለ ማስታወሻ ደብተር ነበረው (ምንም እንኳን በተራዘመ ማስታወሻ ደብተር ብቻ ሊጠራ ይችላል)። የማስታወሻ ደብተር ፣ የማስታወሻ ደብተር ወይም በጥሩ ሁኔታ (ኦህ ፣ ያልተፈጸመው ሕልሜ!) ፣ ከሐር ክር ወይም ከቁልፍ እና ቁልፍ ጋር የሚያምር ሮዝ መጽሐፍ ፣ “ማንም እንዳይነበብ”። ስለራስዎ እና ስለ የሴት ጓደኞችዎ መረጃ እዚያ ገብቷል ፣ መጠይቆች ፣ ሟርተኞች ፣ ግጥሞች ፣ የትምህርቶች መርሃግብሮች ፣ የሚወዷቸው ተዋናዮች ልብ ወይም ፊቶች ያላቸው ተለጣፊዎች ፣ እንደ ጥበበኛ አባባሎች “ከእርስዎ በኋላ የሚሄድ ሳይሆን የሚወዱትን ይውደዱ” ፣ እዚያ ተቀመጡ ፣ እና አልፎ አልፎ ብቻ የማስታወሻ ደብተሮቹ አልፈዋል። ይህ ሁሉ በነፍስ ወሬ ፣ በኩኩሪቲ እና በእነዚህ ገጾች ላይ የተለጠፈው እና የተፃፈው “ምስጢሮች” በእርስዎ ብቻ ሳይሆን በጓደኞችዎ ፣ በክፍል ጓደኞችዎ ፣ እና ምናልባትም ፣ እሱ ፣ እርስዎ ነዎት በተከታታይ ለሁለት ሳምንታት ለእርስዎ የሚታወቁትን ሟርተኞችን ሁሉ መገመት።

ሚስጥራዊ ማስታወሻ ደብተር

ሰነፍ የሚመስለው ማስታወሻ ደብተር ለማቆየት ሌላ አማራጭ አለ ፣ ግን በእውነቱ በእጥፍ ታች። በማስታወሻ ደብተር ውስጥ አንድ ዓረፍተ ነገር ፣ አንድም ቃል ፣ አንድም ፊደል አይጽፉም። እና በሕይወትዎ ውስጥ ካሉ ጉልህ ክስተቶች ወይም ጥቃቅን ደስታዎች ጋር ተገናኝተው ሊለጠፉ የሚችሉትን ሁሉ ይለጥፉ - ትኬቶች ፣ ደረሰኞች ፣ መለያዎች ፣ ፕሮግራሞች ፣ የጋዜጣ ቁርጥራጮች ፣ ግብዣዎች ፣ ቴሌግራሞች ፣ ወዘተ … ወዘተ ብቸኛው ሁኔታ በጊዜ ቅደም ተከተል ማጣበቅ ያስፈልግዎታል። ትዕዛዝ።

በጣም የሚያስደስት ነገር በጥቂት ወራት ወይም ዓመታት ውስጥ ይጀምራል። ማስታወሻ ደብተሩን ከፍተው የተለጠፉ ወረቀቶች ክምር ያያሉ። ከየት ናቸው? እዚህ ምን እየሠሩ ነው? በየትኛው ዓመት ተጣብቀው ነበር? ጠለቅ ብለው ይመልከቱ። ለሊት ፊልሙ ሁለት ትኬቶች ይመልከቱ? እና ቀኑ - ሐምሌ 20 ቀን 2004 ነው። ስለዚህ የበጋ ወቅት ነበር ፣ ሙቀት። እርስዎ በቀይ ቼሪ እና ትናንሽ ተረከዝ ባለው ተንሸራታች ነጭ ቀሚስ ውስጥ እንደነበሩ በድንገት ያስታውሳሉ። በጣም ቀላል ፣ ደስተኛ። ከማን ጋር ወደ ፊልሞች ሄደዋል? አዎ ፣ ከአሁኑ ባሏ ጋር! ከዚያ ተገናኙ እና ገና አልሳሙም። እኛ በአዳራሹ ጨለማ ውስጥ በሰባተኛው ረድፍ በ 20 ኛው እና በ 21 ኛው ቦታዎች ተቀመጥን ፣ ፋንዲኮን በልተናል ፣ እና አንቶን ጎሮድስኪ ከቫምፓየር ፀጉር አስተካካይ ጋር እስከ ሞት ድረስ ሲዋጋ ፣ እጅዎ የወደፊቱን ባል ጠንካራ እጅን ያዘ። ስለዚህ ክሬዲቶቹ እስኪቀመጡ ድረስ ተቀመጡ። እና ከዚያ ተጓዙ ፣ ብዙ ተነጋገሩ ፣ ተሳሳሙ። ነገር ግን በገጹ መሃል ላይ የተለጠፉት ሁለቱ ሰማያዊ ትኬቶች ባይኖሩ ኖሮ ይህንን በጭራሽ ላያስታውሱ ይችላሉ። ምስጢራዊው ማስታወሻ ደብተር ከእርስዎ ንቃተ -ህሊና በጣም ሩቅ ማዕዘኖች ትውስታዎችን አሳደገ።

አንዳንዶቹ በጭራሽ ማስታወሻ ደብተሮችን አይጽፉም። እኔ እንዳወጣኋቸው አንድ ሰው የወጣትነት ጊዜያቸውን “ማስታወሻዎች” ይጥላል። እና ገና ፣ እነዚህ የሴቶች ማስታወሻ ደብተሮች ፣ በትንሽ ወይም በትልቅ የእጅ ጽሑፍ የተፃፉ ፣ ለእነሱ ልዩ ዋጋ ያላቸው የራሳቸው ልዩ ውበት አላቸው።ለነገሩ እኛ የምንጽፈው እያንዳንዱ ቃል ፣ ትርጉም ያለው የተለጠፈበት እያንዳንዱ ትኬት ቀድሞውኑ የሕይወታችን ብቻ ሳይሆን የሀገር እና የሕብረተሰብ ሕይወትም ታሪክ ነው። አሁን ይህ ሁሉ በጣም ትንሽ እና ትንሽ ይመስላል ፣ እና በአርባ ወይም በሀምሳ ዓመታት ውስጥ እኛ እራሳችን ወይም ልጆቻችን ፣ ወይም ምናልባት የልጅ ልጆቻችን ፣ እነዚህን ቢጫ ቀለም ያላቸው ገጾችን እንደ አሮጌ የእጅ ጽሑፍ በመነጠቅ እናነባለን ፣ እና ዓለም እንዴት እንደተለወጠ እና ምን ያህል ያልተለወጠ ሰው ስሜቶች ቀርተዋል። ሀሳቦች ፣ ምኞቶች ፣ ሕልሞች።